– To już chyba etap końcowy, jeżeli chodzi o zachowanie tego budynku. W niedalekiej przyszłości czeka go los dworu w Dobropolu – mówi Grzegorz Kurka, dyrektor MHZK, społeczny opiekun zabytków na temat stanu dworu w Margowie (gm. Świerzno) będącego w rękach prywatnego właściciela. Dewastowany i rozkradany budynek jest obecnie ogólnodostępny i zupełnie niezabezpieczony.
Na terenie położonej w powiecie kamieńskim gminy Świerzno szczęśliwie zachowało się do dziś kilka zabytkowych rezydencji świadczących o randze rodów w przeszłości je zamieszkujących. Nad Stuchowem góruje odrestaurowany pałac Plötzów, a w Świerznie prowadzone są prace remontowe związane z rezydencją Flemmingów. W Sulikowie zachował się należący do tego rodu dwór z początku XX w. W Gostyniu zaś przetrwała rezydencja Brockhusenów, w której mieści się miejscowa szkoła podstawowa.
Niestety szczęścia takiego nie ma dwór w Margowie, którego stan techniczny ulega dramatycznemu pogorszeniu, czyniąc uzasadnionymi obawy o przyszłość tego zabytkowego budynku. Margowo raz pierwszy pojawiło się na kartach historii w 1373 r. kiedy stanowiła lenno Henryka von Ostena. Z czasem zmieniało właścicieli by w XVIII w. stać się własnością rodu von Elbe, do którego należało do 1945 r. Dziś pozostałością po dawnych właścicielach jest zabytkowy dwór wraz z przyległym parkiem.
Początki margowskiej rezydencji rodziny von Elbe sięgają XVIII w. kiedy powstał ryglowy dwór stanowiący obecnie skrzydło północne. Wiadomo, iż w 1775 r. przeprowadzono pierwszy remont dworu kiedy to na wymianę fragmentów więźby dachowej i ścian przeznaczono 25 pni dębowych. W 1859 r. do fasady dobudowano ryzalit, a trzydzieści pięć lat później do budynku dostawiono skrzydło południowe z zachowaną do dziś wieżą z tarczą zegarową, zakończoną krenelażem, w modnym wówczas stylu eklektycznym łączącym elementy neogotyckie z neorenesansowymi.
W 1903 r. przebudowane zostały szczyty dachu. Na jednym z nich od wewnętrznej strony do dziś zachował się pamiątkowy napis „I. v. E. 1903.”. Po 1945 r. dwór należał do Państwowych Nieruchomości Ziemskich, a później do Państwowych Gospodarstw Rolnych. Mieściły się w nim biura, szkoła, stołówka i mieszkania zakładowe. Po likwidacji PGR-ów obiekt był dzierżawiony, a następnie został sprzedany nie mając niestety szczęścia do właścicieli.
